31. Kulillâhumme mâlik-el-mulki tu’til-mulke men teşâ’u ve tenzi’ul-mulke mimmen teşâ’u ve tu’izzu men teşâ’u ve tuzillu men teşâ’u bi-yedik-el hayru inneke alâ kulli şey’in kadir.
31. De ki: “Ey mülk ve hâkimiyet sahibi Allah’ım” Sen mülkü dilediğine verir, dilediğinden onu çeker alırsın. Dilediğini aziz dilediğini zelil kılarsın. Her türlü hayır Sen’in elindedir. Sen her şeye kadirsin.
32. Tûlic-ul leyle fin-nehâri ve tûlic-un-nehâre fil-leyli ve tuhric-ul hayye min-el-meyyiti ve tuhric-ul meyyite min-el hayyi ve terzuku men teşâ’u bi-gayri hisâb.
32. Geceyi gündüze katarsın, gündüzü geceye katarsın. Ölüden diriyi, diriden de ölüyü çıkarırsın. Dilediğini de hesapsız şekilde rızıklandırırsın
36. Subhâneke yâ men te’azzeze bil-kudreti vel-ûlâ. Subhâneke yâ men yâ’lemu mâ fid-davahis-seb’i vel-husnâ.
36. Ey sonsuz kudret ve yüceliği ile izzeti tezahür eden. Ey yedi kat gök ve güzellikler yeri olan Cennette olanları bilen, Sen her türlü ayıp ve noksandan münezzehsin!.
41. Tebârekte Rabbenâ ve te’âleyte lâ Rabbe ğayruke ve lâ kahira si-vâke.
41. Ey Rabbimiz! Hayır ve bereket sahibisin. Sen sonsuz derece yüce ve üstünsün, Senden başka Rab yoktur, Senden başka galebe ve kahrıyla herkesi dize getiren Kahir de yoktur.
43. Ve eşhedu enneke entallâhullezî lâ ilâhe illâ ente * ente Rabbî ve Rabbu kulli şey’in fâtır-us-semâvati vel-ardi âlim-ul gaybi veş-şehâdet-il-aliyyul kebir-ul mute’âli.
43. Şahitlik ederim ki: Sen Allah’sın, Senden başka ilâh yoktur. Sen benim ve her şeyin Rabbisin. Gökleri ve yeri örneksiz yaratan, inşa eden sensin. Gayb ve şehadeti en iyi bilen Sensin. Yücesin, büyüksün, üstünsün.
44. Tâ hâ, Tâ sin mim, Tâ sin, Yâ sin, Hâ mim, Ayn sin kaf. O iki denizi salıverdi, buluşuyorlar. Fakat aralarında engel vardır, birbirine karışmazlar.
45. Allâhu lâ ilahe illâ huvel-hayyul kayyûmu lâ te’hu-zuhu sinetun ve lâ nevm.. Lehû mâ fis-semâvati ve mâ fil-ardi men-zellezî yeşfe’u indehû illâ bi-iznihi yâ’lemu mâ beyne eydîhim ve mâ halfehum ve lâ yuhitûne bi-şey’in min ılmihî illâ bi-mâ şâ’e vesia kursiyyuhus-semâvati vel-arda ve lâ ye’ûduhû hıfzuhumâ ve huvel-aliyyul-aziym.
45. O Allah ki kendisinden başka ilah yoktur. Hayy’dır, Kayyum’dur kendisini ne bir uyuklama ne uyku tutamaz. Göklerde ve yerde ne varsa O’nundur. İzni olmadan katında kim şefaat edebilir. Yarattığı mahlûkların önünde ardında ne var, hepsini bilir. Onun yarattıkları ise O’nun dilediğinden başka, ilminden hiçbir şey kavrayamazlar. O’nun kürsüsü gökleri ve yeri kaplamıştır. Gökleri ve yeri koruyup gözetmek O’na ağır gelmez. O Alî’dir, Uludur.O Azimdir, azamet sahibidir.